ZARZĄDZANIE KADRAMI 2

ZARZĄDZANIE KADRAMI

Jest to jeden ze sposobów realizacji funkcji personalnych zarządzania. Została wyodrębniona przez zastosowanie kryterium przedmiotu oddziaływania. Przedmiotem tym są pracownicy a szczególnie kadra menedżerska.

      

     Zadania funkcji personalnych:

ª       pozyskanie odpowiednich pracowników

ª       rozwijanie ich umiejętności

ª       utrzymanie najlepszych pracowników

Modele realizacji funkcji personalnych:

1.     model tradycyjny – naukowa organizacja pracy

à      podział pracy

à      nacisk na wyniki ilościowe

à      wprowadzenie rozbudowanego systemu kontroli pracowników

à      motywowanie przez bodźce finansowe

à      nacisk na dyscyplinę w środowisku pracy

2.     model stosunków międzyludzkich – nurt behawioralny

à      nacisk na zaspokojenie potrzeb w procesie pracy

                            · przynależności

                            · uznania

à      rozbudowany system motywowania pozafinansowego

à      nacisk na dialog między kadrą zarządzającą a personelem

à      różnorodne formy udziału pracowników w procesie decyzyjnym

à      system samooceny pracowników

3.     model zasobów ludzkich (rozwoju zasobów)

à      rozwój kreatywności pracowników w procesie pracy

à      wzrost odpowiedzialności pracowników za wykonywanie zadanie

à      łączy się rozwój organizacji z rozwojem zatrudnionych pracowników

    Trendy :

a)      biurokratyzacja zarządzania zasobami ludzkimi , sposoby administrowania dokumentacją personalną

b)      instytucjonalizacja – centralizacja i specjalizacja zarządzania zasobami ludzkimi; tworzono jednostki organizacyjne zajmujące się zarządzaniem personelem

c)      humanizacja – włączono do zarządzania poprawę warunków pracy                   i polepszenie stosunków społecznych w przedsiębiorstwie

d)      ekonomizacja – metody nacjonalizacji i uelastycznienie zatrudnienia                   i odbiurokratyzowanie funkcji personalnej

e)      zarządzanie jakością, marketing personalny, przedsiębiorczość wewnętrzna

­       kładą nacisk na rozwój postaw przedsiębiorczości pracowników

­       zakładają współdecydowanie pracowników w procesie zarządzania

­       kładą nacisk na współodpowiedzialność pracowników za wyniki   finansowe w przedsiębiorstwie

­       orientacje przedsiębiorstwa na klienta

Teoretycy zarządzania zasobami ludzkimi :

§          hierarchiczna teoria potrzeb - MASLOW

§          dwuczynnikowa teoria potrzeb oraz wzbogacenie treści pracy – HERZBERG

§          zarządzanie przez cele – DRUCKER

§          zarządzanie przez integrację – McGREGOR

§          koncepcja pracy jako źródło więzi grupowej w przedsiębiorstwie – LIKERT

§          udział pracowników w ustalaniu celów strategicznych przedsiębiorstwa – AGRYRIS

Do modelu zarządzania zasobami ludzkimi odwołuje się zarządzanie kadrami, którego podstawowym przedmiotem jest kadra menedżerska, a w ogólnym modelu wszyscy pracownicy.

Zarządzanie kadrami realizowane jest na dwa sposoby :

¨       model MITCHIGAN

-             nacisk na strategiczne zarządzanie kadrami

-             nadrzędna rola strategii ekonomicznej. Przedsiębiorstwa    podporządkowują jej strukturę organizacyjną firmy i podstawowe funkcje personalne:

                              Najważniejsze obszary zarządzania kadrami:

Ø       dobór kadr

Ø       ocena efektów pracy

Ø       nagradzanie pracowników

Ø       rozwój pracowników

¨       model HARWARDSKI

                              Najważniejsze obszary zarządzania kadrami:

-             organizacja pracy

-             systemy wynagradzania pracowników

-             ruchliwość pracowników : rekrutacja, przemieszczanie, derekrutacja

-             partycypacja pracowników w zarządzaniu przedsiębiorstwem

Realizacja poszczególnych przedsięwzięć w ramach zarządzania kadrami uzależniona jest od :

1.      struktury zatrudnienia

2.      strategii ekonomicznej przedsiębiorstwa

3.      metod zarządzania

4.      kultury organizacyjnej przedsiębiorstwa

5.      stosowanych technologii

6.      sytuacji na rynku pracy

7.      obowiązującego systemu prawnego

Koncepcja zarządzania kadrami pojawiła się na początku lat 80 pod wpływem takich czynników jak :

1.      wzrost konkurencji międzynarodowej, który zmusił przedsiębiorstwa do traktowania kadry menedżerskiej jako kapitału przedsiębiorstwa za pomocą którego rywalizować na rynku

2.      wzrost wykształcenia pracowników, który zmusił pracodawców do przyznania im większej samodzielności i odpowiedzialności w trakcie wykonywania zadań

3.      postęp techniczny i technologiczny, który spowodował wzrost autonomii pracowników w środowisku pracy

4.      rozwój............................................- nastąpiła zmiana ról kierowniczych, przejście od kierownika – nadzorcy do lidera grupy

Podstawowe założenia zarządzania kadrami:

¨       nacisk na rozwój kultury organizacyjnej zakładającej stały wzrost zaangażowania pracowników

¨       idea solidaryzmu społecznego w przedsiębiorstwie. Wspólnota interesów pracodawców i pracobiorców

¨       rezygnacja z bezwzględnego posłuszeństwa pracowników

¨       stały rozwój grupowych form organizacji pracy

¨       dbałość pracodawców o stały rozwój kwalifikacji pracowników

¨       okazywanie szacunku pracobiorcom

Krytyka założeń :

a)     utopijność idei solidaryzmu społecznego

b)     skłonność zarządzania kadrami do manipulowania pracownikami w celu ukształtowania postawy bezwzględnej lojalności

c)     technokratyzm zarządzania kadrami pociąga za sobą dehumanizację

d)     relatywizm etyczny zarządzania kadrami „to wszystko co jest dobre dla przedsiębiorstwa jest dobre dla pracowników” – z tej zasady wywodzi się relatywizm

                                                    

Funkcja personalna

           

a) Administrowanie                        b)  komunikacja                         c) zarządzanie

    kadrami                                          wewnętrzna

                                                                             gospodarka           zabezpieczenie

                                                                             kadrami                  kadr

a)     realizacja wszystkich procedur związanych z :

         -    zatrudnieniem pracowników

-         przemieszczenie pracowników

§          horyzontalnie – między stanowiskami

§          wertykalnie – awans

-         zwalnianie pracowników

      realizacja problemów rent i odszkodowań

      zmiana statusu w związku z przejściem na emeryturę

      prowadzenie akt osobowych pracowników

      ewidencjonowanie statystycznych danych osobowych

b)     przedsięwzięcia :

-         organizacja przepływu informacji między szczeblami hierarchicznymi

-         prowadzenie procedur komunikacji wewnętrznej

·         radiowęzeł

·        gazetka

·         spotkania

c) 

a)     gospodarka kadrami – regulowanie problemów dotyczących pracowników, projektowanie i realizacja polityki kadrowej realizowana jest wyspecjalizowane komórki organizacyjne przedsiębiorstwa

                    funkcje :

                             -   pozyskanie kadr : planowanie i dobór kadr

                             - utrzymanie kadr : motywowanie kadr, informowanie oraz             świadczenia socjalne

                            -    rozwój kadr :

                                    · ocena kadr       

                                          ·  kształcenie kadr

                                          ·  zarządzanie karierą

         b)   zabezpieczenie kadr – realizacja zadań wchodzących w zakres obowiązków     kierowników liniowych; kierowanie pracownikami.

STRATEGICZNE ZARZĄDZANIE KADRAMI

Wszystkie te decyzje, które mają podstawowe znaczenie dla polityki zatrudnienia oraz rozwoju pracowników i wpływają na wzajemne relacje kadra        personel. Celem jest wypracowanie strategii cenowej.

Do podstawowych elementów strategii kadrowej zalicza się :

1.      zasięg strategii – obliczany jest liczbą zatrudnionych pracowników, potencjalnych kandydatów, których firma zamierza zrekrutować, a także liczba tych pracowników którzy podlegać będą derekrutacji.

2.      Dystrybucja zasobów ludzkich – określa alokację kadr pomiędzy poszczególne jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa oraz między sfery działalności przedsiębiorstwa.

3.      Wyróżniające kompetencje – określa się silne strony zatrudnionych pracowników :

Ø       Kwalifikacje

Ø       Osiągnięcia

Ø       Ustawy w środowisku pracy

4.      Określenie efektu synergicznego – zbiór pracowników daje większy potencjał niż suma kwalifikacji tych pracowników – efekt działania zespołowego

  Cechy strategicznego zarządzania kadrami :

A.     Planowanie

B.      Jednolite podejście do systemu zarządzania kadrami

C.     Budowa strategii kadrowej w oparciu o zasady określone przez ogólną strategię rozwoju przedsiębiorstwa czyli ekonomiczną

                                                   Strategia ogólna (ekonomiczna)

                                                           Strategia kadrowa

D.     Traktowanie pracowników , w szczególności kadry zarządzającej jako źródła osiągnięcia przewagi konkurencji na rynku.

Czynniki określające strategię kadrową

Wewnętrzna                                                                                   zewnętrzna

1.      Aktualna struktura org. przeds. oraz                 1. sytuacja na rynku pracy

projektowanie w tym zakresie zmiany               2. Sytuacja na rynku zbytu

1.        Planowane zmiany w podziale praw i               3. Sytuacja na rynku kapitałowym

      obowiązków pracowników                                 4. Czynniki prawne  

2.      Aktualne metody zarz.przeds. oraz                    5. Regulacje związane z

planowane zmiany                                                  kodeksem pracy

3.      Stosowane techniki i technologie oraz               6. Czynniki społeczno – polityczne

Zakładane unowocześnienie:                                 mają wpływ na stos. przemysł.

                                                                               przeds.,przeds. a związki                

                                                                               zawodowe

                                                                                 7. czynniki lokalne wpływają   

                                                                                     specyfikę funkcjonowania

                                                                                     przeds.

TYPOLOGIA STRATEGII KADROWEJ

A.     STARTEGIA AUTOSELEKCJI (ROTACJI KADR)

          CEL:

Ø       Maksymalne wykorzystanie potencjału pracowników przy min. Zaangażowaniu się pracodawcy w proces zarządzania kadrami

Mechanizmy oddziaływania na pracowników:

·         Stałe wzmacnianie rywalizacji między pracownikami

·         Derekrutacja tych, którzy rywalizację przegrywają

          Ta strategia oparta jest na doborze naturalnym. Zakłada ona niskie bezpieczeństwo zatrudnienia i  zatrudnienie zależy od umiejętności adaptacyjnych pracowników. Pracodawca nie formułuje celów zawodowych pracowników oraz nie dba się o ich rozwój zawodowy.

B.     STRATEGIA AUTONOMIZACJI

           CEL:

Ø       Optymalne wykorzystanie potencjału kwalifikacyjnego pracowników przez tworzenie im swobody działania i rozwoju. Zatrudnieni są stale zachęcani do rozwoju swoich kwalifikacji, ale pozostawia się im swobodę w tym zakresie.

           W celu stworzenia optymalnych warunków rozwoju przedsiębiorstwa zapewnia wysokie bezpieczeństwo zatrudnienia.

             Pracownicy maja stałe zakresy obowiązków, relatywnie duży obszar autonomii działania oraz perspektywę powolnej ale pewnej kariery zawodowej w przedsiębiorstwie.

C.     STRATEGIA TRANZAKCYJNA

                  CEL:

Ø       Maks. wykorzystanie potencjału kwalifikacyjnego pracowników przy dużym zaangażowaniu pracodawcy w zarządzaniu kadrami.

             Niskie bezpieczeństwo zatrudnienia uzależnione od wyników stałej i okresowej oceny kadr. Stosuje się krótką motywację – stały związek między wysiłkami pracowników a otrzymanymi nagrodami bądź karami. Stała tranzakcja między pracownikami a pracodawcami.

D.     STRATEGIA TRANSFORMACJI PRACOWNIKÓW

                           CEL:

Ø       Optymalne wykorzystanie potencjału kwalifikacyjnego pracowników przez aktywne ukształtowanie ich postaw lojalności wobec przedsiębiorstwa.

             Przedsiębiorstwo zapewnia wysokie bezpieczeństwo zatrudnienia połączone ze stałym wychowywaniem pracownika. Awans zawodowy uzależniony jest od stopnia internalizacji kultury organizacyjnej przedsiębiorstwa oraz obowiązujących wzorów zachowań czyli od stopnia transformacji osobowości pracownika.

PLANOWANIE KADR

Planowanie działań operacyjnych                           Planowanie potrzeb kadrowych.

 w sferze zarządzania kadrami.                              Ustala się zapotrzebowanie na                                                    

Zbiór planów cząstkowych dotyczących:                kadry w  aspekcie ilościowym,

¨       Potrzeb kadrowych                                            jakościowym, czasowym,   

¨    Rekrutacji kadr                                                    przestrzenny (miejsce zagospoda-

¨       Rozwoju kadr                                                     rowania kadr)

¨       Warunków i stosunków pracy

¨       Systemów wynagradzania

Plany cząstkowe sporządzane są w

Oparciu o informacje płynące z planów

Sprzedaży, inwestycyjnych, produkcji,

Finansowych.

ORGANIZACJA PROCESU PLANOWANIA POTRZEB KADROWYCH

1.     ANALIZA STANU STRUKTURY ZATRUDNIENIA

a)     Podział pracowników na:

ª       Zatrudnieni na stanowiskach robotniczych: robotnicy wykwalifikowani i niewykwalifikowani

ª       Zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych: kierownicy, specjaliści, wykonawcy

     Kryteria zaszeregowania pracowników do jednej z 2 grup:

a)     Wykonywany zawód i specjalność

b)     Wykształcenie i staż pracy

c)     Cechy demokratyczno – społeczne zatrudnionych

d)     Stopień powiązania stanowiska pracy z działalnością podstawową przedsiębiorstwa

Na podstawie wykonywanego zawodu i wykształcenia określa się strukturę zawodowo – kwalifikacyjną, co pozwala na określenie źródeł rekrutacji pracowników oraz sporządzenie planów kształcenia i rozwoju pracowników

Na podstawie zawodu, specjalności i .... ocenia się stopień przystosowania struktury zatrudnienia do zmian produkcji, techniki, technologii

Na podstawie cech demograficzno – społecznych analizuje się stan i strukturę zatrudnienia na podstawie płci, wieku, zawodu, miejsca zamieszkania i powiązań z gospodarowaniem rolnym.

Pozwala to na planowanie przedsięwzięcia o charakterze socjalnym oraz przewidywanie zmiany w strukturze zatrudnienia.

Na podstawie charakteru wykonywanej pracy określa się tzw. organizacyjną strukturę zatrudnienia.

v      grupa przemysłowa – pracownicy zatrudnieni w działach podstawowych

( robotnicy produkcyjni, pracownicy transportu wewnętrznego, brygady remontowe, narzędziowcy, mechanicy, sprzątacze, szatniarze przy wydz. Produkcyjnych, personel inżynieryjno – techniczny, administracyjno – biurowy, pracownicy dozoru obiektu )

v      osoby zatrudnione w działalności nieprzemysłowej (administracja)

v      osoby związane z działalnością rozwojową

Ocena wykorzystania potencjału kwalifikacyjnego pracowników ma na celu ocenę racjonalności zatrudnienia. Podstawowym kryterium racjonalności zatrudnienia jest:

i       zgodność poziomu i rozwoju kwalifikacji stanowiska pracy

i       normatywny wskaźnik udziału czasu pracy, czynności dostosowanych do kwalifikacji pracowników

i       zgodność zawodu wykonywanego z wyuczonym

       Wskaźniki stosowane przy ocenie:

i       wskaźnik fluktuacji ( płynności )

i       wskaźnik absencji nieusprawiedliwionej

i       wskaźnik wykorzystania czasu pracy (analiza strat i postojów)

2.     ANALIZA PRZEDSIĘBIORSTWA

Informacje ważne z punktu widzenia potrzeb kadrowych

v      Inf. dotyczące produktu

v      Inf. dotyczące stosowanych technologii wytwarzania

v      Struktura org. przeds. , ze szczególnym uwzględnieniem liczby kierowników oraz następującej rozpiętości kierowania – liczba kierowników bezpośrednio podległych jednemu przełożonemu

v      Dane opisujące stanowiska pracy objęte procesem planistycznym

v      Analiza stosowanej organizacji pracy

·         Czas pracy – biorąc pod uwagę wymiar, czyli ile trwa czas pracy zatrudnionych

·         Rozkład oraz sposób wykorzystania

·         Określenie stopnia zmienności

·         Stosowane metody pomiaru pracy – pomiar ten może być dokonywany przez:

¨       Normowanie

¨       Wartościowanie – każdej czynności przypisuje się określoną wartość, zazwyczaj punktową

¨       Efektywnościowy pomiar

v      Warunki pracy (ocena)

·         Oświetlenie

·         Zapylenie (stopień, liczba pyłków)

·         Hałas i wibracje

·         Temperatura

·         Ergonomia, czyli org. stanowiska pracy, tj. przystosowania do wymogów psychofizycznych człowieka

·         Wilgotność powietrza

·         Ruch powietrza

v      Jakość wyrobów wpływająca na poziom kwalifikacji pracowników

v      Możliwości płacowe przeds.

v      Kwalifikacje pracowników zatrudnionych, bo rzutują na tych których mamy przyjąć

v      Ogólny poziom dyscypliny pracy

v      Działalność badawczo – rozwojowa firmy

3.     ANALIZA OTOCZENIA

v      Sytuacja na rynku pracy (analiza popytu i podaży na siłę roboczą)

v      Sprawność systemu pośrednictwa pracy (rejonowe urzędy pracy, firmy doradztwa personalnego)

v      Analiza konkurencji (przeds. ubiegających się o podobnych pracowników)

v      Jakość systemu kształcenia

v      Ustawodawstwo pracy

v      Analiza demograficzna siły roboczej

METODY PLANOWANIA KADR

I          Prognozowanie o bazie zerowej.

Prognozą wyjścia jest aktualny stan zatrudnienia, co roku analizowany i kontrolowany. Zmiany zatrudnienia musza być poprzedzone dokładną analizą ogólnej kondycji przedsiębiorstwa

II         Podejście z dołu do góry.

Źródłem informacji na temat stanu zatrudnienia są kierownicy liniowi i wszelkie informacje od nich są podstawą prognozy. Baza danych od kierowników uzupełniona jest informacjami statystycznymi

III       Czysta analiza statystyczna

Bazą do prognozowania są informacje z przeszłości (wielkość produkcji, sprzedaży, wydajności pracy, produktywności)

IV        Analiza Markowa

Analizuje się trendy w przyszłości dotyczące stanu zatrudnienia i zmian na rynku pracy (awanse, degradacje, dekrutacje). Zakłada się, że trendy są stałe.

 V        Stymulacja komputerowa.

Ocenia się prawdopodobne sytuacje dotyczące zmiany struktury zatrudnienia w oparciu o modele matematyczne.

VI        Normatywów zatrudnienia

Oparta na pomiarze czasu wykonywania poszczególnych czynności (można zaplanować obsadę kadr do realizacji określonych zadań)

VII        Zarządzanie przez cele

Określa się przyszłe cele przeds. oraz przewidywane zmiany technologii wytwarzania; polega na określaniu przewidywanych potrzeb kadrowych zgodnie z założeniami strategicznymi

DOBÓR KADR

W sytuacji kiedy mamy do czynienia z wakatem, czyli wolnym stanowiskiem, przedsiębiorstwo może podjąć kilka działań:

v      może powstrzymać się od doboru na dane stanowisko jeśli jest ono nie potrzebne

v      przedsiębiorstwo nie obsadza wakatu – wakat istnieje .

Stosuje się zatem inne rozwiązania takie jak:

-         wprowadzenie elastycznej org. Pracy- sytuacja, kiedy zadania nie są przypisane konkretnym pracownikom. Są one realizowane w zależności od potrzeb.  Wakat istnieje , wprowadzamy nowe formy org. Pracy

-         skorzystanie z usług podwykonawców,   wakat istnieje, natomiast zadania, które są związana z danym stanowiskiem pracy są wykonywane.; sytuacja korzystna bo nie ma jeszcze problemów związanych ze świadczeniami , z urlopami, gdyż pracownicy nie są zatrudnieni w przedsiębiorstwie

-         godziny nadliczbowe;  wakat istnieje , ale zadania są realizowane. Jest to sytuacja, która obowiązuje w firmie , gdyż zadania są wykonywane przez pracowników, a firma nie jest obciążona koniecznością zatrudnienia nowych pracowników.

v      Częściowe zatrudnienie na danym stanowisku (częściowe obsadzenie wakatu)  W tym przypadku zadania realizowane są przez:

-         Zatrudnienie pracowników w nie pełnym wymiarze czasu pracy  w zależności od potrzeb

-         Zatrudnienie prac. Sezonowych – zatrudnia się prac. W okresach gdy są niezbędni

-         Job sharning – sytuacja kiedy dane zadania są wykonywane przez innych pracowników (ulegają restrukturyzacji)

v      Dobór pracowników, a więc bezpośrednie obsadzenie wakatu.

Dobór pracowników jest to cały proces jaki jest wykonywany przez przedsiębiorstwo w celu pozyskania pracowników do organizacji i w konsekwencji całkowitego obsadzenia stanowisk. Jest to więc proces pozyskiwania pracowników do pracy w przedsiębiorstwie.

W praktyce stosuje się kilka metod doboru kadr:

¨       Dobór zamknięty polega na tym, że kryteria jakie stosuje się przy doborze, pozyskiwaniu pracowników są nieznane kandydatom, a ponadto wybór ten jest dokonywany z ograniczonej liczby kandydatów. Dobór zamknięty zakłada również, że kandydaci występują jako bierny element doboru. Cały proces odbywa się poza kandydatami, oni znają tylko efekt końcowy

ª       Dobór losowy – polega na tym, że dane stanowisko jest powierzone pierwszemu z brzegu kandydatowi.  Z puli kandydatów wybiera się jednego, który jeżeli spełnia swoje obowiązki to zostaje na stanowisku, jeżeli stwierdza się, że nie spełnia wymogów to powierzane jest to stanowisko następnemu z kolei

ª       Dobór przez stopniowy awans – w tym przypadku dobór pracownika na nie obsadzone stanowisko odbywa się również z b. Wąskiej grupy pracowników; ten sposób doboru jest najczęściej stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie pracownicy są silnie związani z pracodawcą

ª       Dobór przez uzgodnienie – w tym przypadku wakujące stanowisko powierza się kandydatowi, który należy do wspólnie określonego kręgu osób, a więc dane stanowisko może być obsadzone przez osobę należącą do określonej grupy. Istota tej metody polega na tym, że obsadzenie stanowiska następuje po umowie między dwoma podmiotami

¨       Dobór kadr – jest w tym przypadku, gdy kryteria doboru są jawne, każdy z kandydatów wie wg jakich procedur odbywa się dobór. Kandydaci są podmiotami, a więc ich rola jest aktywna.  Zazwyczaj oferta skierowana jest do dużej grupy kandydatów, każdy kto spełnia postawione warunki może być uczestnikiem całej procedury doboru.

Trzy podstawowe etapy doboru otwartego:

-         rekrutacja

-         selekcja

-         wprowadzenie pracownika na stanowisko pracy

Rekrutacja – jest to proces rozłożony w czasie, który polega na identyfikowaniu i przyciąganiu odpowiednich kandydatów do pracy w danym przedsiębiorstwie.

Określenie sobie źródeł rekrutacji :

-         rekrutacja wewnętrzna – zatrudnieni już pracownicy obsadzają wakujące stanowisko

-         rekrutacja zewnętrzna – zatrudnia się pracowników spoza przedsiębiorstwa

Zalety rekrutacji wew.

Ø       Przedsiębiorstwo zna już doskonale cechy tego pracownika,

Ø       Kandydat zna przedsiębiorstwo,

Ø       Tego typu zabieg ma ogromne znaczenie jeżeli chodzi o stopień motywacji,

Ø       Najbardziej racjonalny zabieg

Wady rekrutacji wew.

Ø       Zamiast konkurencji między pracownikami może pojawić się wroga rywalizacja,

Ø       Pracownik, który został zatrudniony na wolny, stanowisku nie musi pracować lepiej,

Ø       Pracownicy nie czują się zagrożeni,

Zalet rekrutacji zew.

Ø       W grę wchodzi dużo większa liczba kandydatów,

Ø       Zatrudnienie pracowników z zewnątrz jest tańsze i łatwiejsze niż wykorzystanie pracowników już zatrudnionych

Ø       Świeża krew jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa,

Wady rekrutacji zew.

Ø       Rekrutacja zew. Jest czasochłonna i kosztowna,

Ø       Nowi pracownicy potrzebują czasu na adaptację,

Ø       Demotywujące dla zatrudnionych już zatrudnionych,

Rekrutacja zewnętrzna może przyjąć formy:

q       rekrutację szeroką – jest to przedsięwzięcie skierowane na tzw. Szerokie rynki pracy, są to z reguły rynki regionalne i ogólnokrajowe

Istotą tej rekrutacji jest dotarcie do max ilości kandydatów

q       rekrutacja segmentowa- w tym przypadku oferta przedsiębiorstwa skierowana jest do pewnego segmentu rynku pracy i zazwyczaj segment wyróżniamy poprzez pewne cechy jakie powinien posiadać kandydat bądź też przez zastosowanie kryterium umiejętności, bądź też biorąc pod uwagę kwalifikacje kandydatów na dane stanowisko

Rekrutacja złożona jest zazwyczaj z kilku etapów:

v      planowanie na wolne stanowiska pracy; planowanie wpływa na podjęcie decyzji o rekrutacji

v      analiza pracy – efektem analizy jest określenie cech stanowiska pracy na które dokonywana jest rekrutacja i określenie tzw profilu kandydata

Określenie form rekrutacji:

·         Rekrutowanie pracowników przez działy kadr – zakłada się że rekrutacja skierowana jest do osób aktywie poszukujących pracy,

·         Rekrutacja kandydatów z ulicy – rekrutowanie poprzez kontakty nieformalne – potrzebne są referencje,

Rekrutacja skierowana jest do wąskiego grona przyjaciół, w grę wchodzą osoby które mają bliskie kontakty z podmiotem rekrutującym

·         System zamknięty – rekrutuje się poprzez szkoły, związki zawodowe

·         Rekrutacja poprzez prywatne biura doradcze.

·         Rekrutacja poprzez państwowe biura pracy

·         Ogłoszenia prasowe, radiowe – jest to najskuteczniejsza forma rekrutacji. Stosujemy ją gdy chcemy trafić do jak największego grona,

Efektem końcowym określania cech stanowiska pracy jest zdefiniowanie zakresu czynności, obowiązków i odpowiedzialności .  I w tym przypadku określa się:

¨       relację między wakującym stanowiskiem, a pozostałymi stanowiskami

¨       stopień trudności wykonywanych czynności roboczych

¨       istnienie lub brak dostępu do poufnych informacji

¨       trzeba zdefiniować zakres samodzielności wykonywanej czynnosći

¨       rodzaj maszyn i urządzeń, które są niezbędne do wykonywania czynności roboczych

¨       fizyczne warunki pracy

¨       warunki pracowe związane z zatrudnieniem

¨       inne czynniki, które są ważne ze względu na wykonywane przez pracownika zadania

Jakie informacje powinno ogłoszenie prasowe:

§         Określenie jakiego pracownika przedsiębiorstwo poszukuje tzn:

-         jakie umiejętności powinien posiadać kandydat,

-         jakie doświadczenie zawodowe, życiowe,

§         wymagane wykształcenie,

§         pewne dodatkowe wymagania np.: prawo jazdy, obsługa komputera,

§         zapewnienie o kształceniu pracownika,

§         problem zarobków jakie firma oferuje,

§         dodatkowe świadczenia jakie firma jest gotowa dać pracownikowi,

§         określenie gdzie kandydat powinien się udać , aby stać się elementem rekrutacji

Selekcja kadr

Są to wszystkie czynności, które zmierzają do wyboru najodpowiedniejszego kandydata z całej puli, która została wybrana w formie rekrutacji.

W trakcie selekcji podejmuje się wszystkie czynności, które pozwalają na mierzenie  i ocene cech kandydata z punktu widzenia stanowiska pracy.

Istota selekcji jest pomiar i ocena cech kandydata w zależności od wymagań odnośnie obejmowanego stanowiska przez tego kandydata.

Prawidłowo przeprowadzona selekcja zazwyczaj oparta jest na 3 podst. założeniach:

1)     w czasie selekcji ocenia się cechy ważne ze względu na przyszła pracę , nie ocenia się osobowości kandydata ale jedynie pomiarowi podlegają niektóre cechy,

2)     w procesie selekcji należy sformułować kryteria, które sa wynikiem rzetelnie przeprowadzonej analizy pracy, która jest bazą dla selekcji,

3)     w czasie selekcji należy stosować takie narzędzia, które minimalizuja wpływ czynników subiektywnych.

W czasie selekcji stosuje się te narzędzia które pozwalają na obiektywną ocenę kandydata.

W praktyce stosuje się 3 podst. Procedury  selskcji:

I   SELEKCJA KOMPENSACYJNA

·         W ramach selekcji kompensacyjnej decyzja o przyjęciu lub odrzuceniu kandydata dokonywana jest po kompleksowym pomiarze wszystkich cech, zatem decyzja ostateczna jest podejmowana na samym końcu selekcji (przyjęcie lub odrzucenie)

·         Selekcje ta jest bardzo kosztowna, bo pomiar i ocena dokonywana jest wobec wszystkich cech i wobec wszystkich kandydatów

·         Pomiary w tej selekcji mogą być dokonywane za pomocą testów, wywiadów, analizy dokumentów

·         Selekcja ta pomaga uniknąć podjęcia pochopnych decyzji ,które mogą być podjęte na podst. Pierwszych ocen.

·         Jest to procedura która niejako faworyzuje kandydata, bo daje możliwość nadrobienia straconych gdzie indziej punktów ( jeżeli ktoś słabo wypadł na teście psychologicznym  może to nadrobić w wywiadzie)

·         Ta procedura jest „pro-kandydata”

II BIEG PRZEZ PLOTKI

·         Tutaj decyzja o odrzuceniu niektórych kandydatów następuje po każdym etapie tzn. w wyniku analizy dokumentów odrzuca się często część kandydatów a reszta przechodzi do etapu następnego.

Następnie po przeprowadzeniu wywiadu odrzuca się kolejna część kandydatów a część zostaje , i tak po kolei aż do ostatniej decyzji.

·         Ta ocena pozwala na:

-         Obniżenie kosztów selekcji, bo ocena cech i ich pomiaru dotyczy coraz mniejszej gr. Kandydatów,

-         Najbardziej stresująca metoda dla kandydatów, duża rywalizacja,

-         Nie pozwala na pełną analizę wszystkich ubiegających się o stanowisko pracy,

III SELEKCJA WYBOROWA

·         Ta selekcja łączy w sobie cechy selekcji I i II                                                Początek takiej selekcji ma charakter biegu przez płotki – dotyczy jednego pomiaru i jednej oceny.                                                                 Etap końcowy jest to etap kompleksowy – stosuje się szereg różnorodnych technik pomiaru i oceny.

·         Jest to raczej obiektywna metoda, oceniania, bo po I etapie odrzuca się kandydatów nieodpowiednich, najsłabszych, natomiast ten moment kompensacyjny pozwala na wybór najlepszego i najbardziej odpowiedniego kandydata.

·         Po I etapie odpada część kandydatów a do ostatniego przechodzi garstka , która oceniana jest wg. Różnorodnych technik.

·         Jest to procedura mało stresująca

PODSTAWOWE NARZĘDZIA POMIARU I OCENY KANDYDATA:

¨       ANALIZA DOKUMENTÓW,

¨       WYWIAD,

¨       TEST PSYCHOLOGICZNY,

¨       INNE , HIROMANCJA I GRAFOLOGIA (NIE STOSUJE SIĘ U NAS)

ANALIZA DOKUMENTÓW:

v      Bazowa technika selekcyjna,

v      Polega na ocenie dokumentów kwalifikujących (świadectw, dyplomów itp.),

v      Ocena referencji, jakie kandydat otrzymał z poprzedniej pracy,

v      Bardzo ważne źródło informacji o kandydacie,

v      Niekiedy sama analiza dokumentów już pozwala na odrzucenie kandydatów którzy nie spełniają wymagań,

v      Efektem jest określenie ścieżki zawodowej kandydatów, na jej podstawie  można wywnioskować o przyszłych zachowaniach kandydata,

v      Nie pozwala na żywy, bezpośredni kontakt z kandydatem.

WYWIAD:

v      Pozwala na kontakt z kandydatem,

v      W tym przypadku jest to forma rozmowy kwalifikacyjnej

Wywiad kwalifikacyjny zawiera w sobie 4 rodzaje pytań:

1)     Dotyczące wiedzy zawodowej kandydata – wiedza formalna jest wiedzą rzeczywistą,

2)     Sytuacyjne- mają pozwolić na przyszłemu pracodawcy na wnioskowanie przyszłych zachowań pracownika,

3)     Symulacyjne- problemowe- kandydat musi pokazać swoje procedury podejmowania decyzji w imaginowanych sytuacjach,

4)     Wymagań pracownika wobec przyszłego pracodawcy.

WYWIAD KWALIFIKACYJNY  składa się z 3 podstawowych części:

I ustna

II pisemna – zbliżona do normalnej rozmowy

III motoryczna – pracownik symuluje pewne zachowania lub rozwiązuje zadania.

Wywiad kwalifikacyjny może mieć formy:

Wywiad wstępny – ma na celu poznanie oczekiwań kandydata wobec przyszłego pracodawcy oraz zdobycie uzupełniających informacji, poznaje się tu obydwie strony, decyduje się czy kandydata się odrzuca czy przechodzi do następnego etapu.

Wywiad pogłębiony – stosuje się po testach psychologicznych, w ostatnim etapie selekcji, celem jest zebranie absolutnie wszystkich możliwych informacji o kandydacie.

TEST PSYCHOLOGICZNY – narzędzie pozwalające na identyfikację umiejętności , jego uzdolnień, i pomiar cech psychologicznych kandydata.

W zależności co chcemy badać stosuję się testy:

Ø       Sprawnościowe – wiedzy naukowej – ocenia się zawodową sprawność (weryfikacja fachowości przedstawionej w dokumentach)

Ø       Inteligencji – pomiary sprawności intelektualnej kandydata , bazują ona na modelu Weschler`a

Ø       Osobowości – inwentarze osobowości, identyfikacja i pomiar cech osobowości niezbędnych do wyk. Zadań w przyszłości, test osobowościowy występuje razem z wywiadem pogłębionym.

METODY SELEKCJI

I Centrum oceny – „ Assessement Center” – metoda nie tylko selekcji

Procedura selekcyjna na niższe stanowiska kierownicze, procedura selekcyjna poprzedzona jest ukonstytuowaniem tzn, sztabu badawczego ( 5- 8 osób)

W skład wchodzi:

-         kierownik sztabu badawczego  - kierownikiem nie może być osoba, która pełni funkcję kierownika danej jednostki organizacyjnej w ramach której dokonywana jest rekrutacja.

-         Osoba oceniająca kandydatów – kierownicy, którzy zajmują o 2 oczka wyżej od stanowiska na które się rekrutuje pracownika

-         Pracownicy administracyjni – prowadza dokumentację.

A.S. stosuje się wyłącznie przy selekcji na różne stanowiska kierownicze.

Początkowo:

v      Sztab dokonuje w II etapie typowania kandydatów, potem po wytypowaniu  rozpoczyna się właściwa selekcja

v      Właściwa procedura selekcji

v      Zwykle selekcja trwa około 2-6 tygodni

Selekcja obejmuje zastosowanie takich  jak :

§         Wywiad wstępny z wytypowanymi kandydatami

§         Testy psychologiczne

§         Analiza otrzymanych wyników (z testu)

§         Te wyniki analizy stanowią podstawę typowania odpowiedniego kandydata

v      Sporządzenie globalnego raportu z procedury selekcyjnej. Raport ten podlega kontroli Naczelnych Organów Zarządzania, który podejmuje ostateczną decyzję o przyjęciu pracownika.

Tu wywiad wstępny służy ustaleniu celów zawodowych i ocenia jego ogólny poziom zawodowy.

Testy psychologiczne – mierzy się tu podstawowe cechy psychologiczne kandydata zwykle mierzy się od 10-52 cech psychologicznych.

Testy sytuacyjne – pozwalają na ocenę cech psychologicznych w działaniu. Testy te najczęściej stosowane są w ramach „Assessment Center”

Na podstawie wyników jakie się otrzymuje po zastosowaniu wywiady wstępnego i testów psychologicznych i sytuacyjnych kandydaci są oceniani i zaliczani do pewnych grup kategorii.

I kat kandydatów – o wysokim potencjale – z tych osób władze wybierają osobę, która ich zdaniem jest najbardziej odpowiednia

II zadowalający potencjał – te osoby kieruje się na kursy i szkolenia

III ograniczony potencjał – osoby, które będą mogły się ubiegać o inne mniej odpowiedzialne stanowiska.

Pracownik z tych grup ma możliwość rozwoju.

3 grupa uniemożliwiająca awans zawodowy:

-         niski potencjał,

-         wątpliwy potencjał,

-         niezadowalający potencjał,

II  Metoda konkursu

·         stosowana przy doborze na wszystkie stanowiska

·         nie ma tu wzorca przeprowadzania konkursu

·         nie ma jasno określonej procedury doboru kandydata na stanowiska kierownicze

KONKURS – działania, które mają na celu wybór najbardziej odpowiedniego kandydata na stanowiska kierownicze spośród rywalizujących ze sobą kandydatów.

        Celem działania tej metody jest ubieganie się o pierwszeństwo.

Jest to rodzaj:

§         Egzaminu wiedzy i umiejętności kandydata

§         Ocenia się tu też cechy niepożądane

§         Konkurs trwa b.krótko 1-2 dni

§         Do konkursu stają wszyscy chętni kandydaci

§         Konkurs na stanowiska kierownicze przebiega pod bardzo dużą presja psychiczną

Kilka etapów konkursu:

1)     przygotowania do konkursu:

Ø       pracodawca podejmuje decyzję o ogłoszeniu konkursu,

Ø       powołuje się komisję konkursową ( przedstawiciele przedsiębiorstwa, związków zawodowych)

Ø       komisja konkursowa musi określić formalne kryteria doboru kandydatów i przedział czasowy konkursu, musi opracować regulamin konkursu, opracowuje materiał o przedsiębiorstwie, komisja wypracowuje profil kandydata (określa technik i sposób doboru), komisja ogłasza konkurs.

2)     realizacje procedury konkursowej:

Ø       formalna selekcja kandydatów,

Ø       ci którzy pozytywnie przeszli przez selekcję otrzymują zawiadomienia o konkursie,

Ø       ci którzy się fizycznie zgłoszą zostają „przebadani” o odpowiednie cechy (pożądane, niepożądane cechy psychologiczne)

Ø       wybór najlepszego kandydata,

3)     powołanie kandydata na dane stanowisko lub decyzja o ponowieniu konkursu. Może zdarzyć się, że wybrany kandydat nie zostaje zaakceptowany przez nadrzędne organa, wobec czego konkurs jest powtarzany , aż do momentu, gdy wybór satysfakcjonuje wszystkie strony.

Ostatnim etapem doboru pracownika jest:

E.      WPROWADZENIE PRACOWNIKA NA STANOWISKO PRACY

            Podstawowym celem tego etapu doboru jest wprowadzenie pracownika w sposób bez konfliktowy na nowe stanowisko pracy. Najczęściej pracodawca dostarcza nowo przyjętemu pracownikowi bazę informacji struktury przedsiębiorstwa.

1)      dostarcza informacji struktury stanowiska pracy, jakie będzie zajmował, strukturę powiązań z innymi stanowiskami

2)      grupy informacji dla nowo wybranego na stanowisko, to inf. Dotyczące zasad obowiązujących w firmie  (regulaminy, oraz to co pozwoli pracownikowi swobodnie poruszać się po firmie)

3)      grupy inf. – dokładna charakterystyka stanowiska pracy, jego powiązań organizacyjnych

Zazwyczaj kilka tygodni po przyjęciu kandydata , kierownik powinien z nim przeprowadzić rozmowę. Rozmowa ta powinna dostarczyć inf. O przebiegu pracy, problemów jakie mogą się pojawić w trakcie jej wykonywania.

 OCENA KADR

Ocena kadr jest to kolejne przedsięwzięcie w zarządzaniu kadrami, które ma szczególny wpływ na tzw. Klimat przedsiębiorstwa. Stąd też podstawowy problem jaki pojawia się w realizacji oceny zasobów ludzkich tj precyzyjne określenie celu oceny, a więc czemu mają służyć wyniki oceny pracowników.

Zazwyczaj przed oceną stawia się takie cele jak:

§         wykorzystywanie wyniku oceny przy planowaniu potrzeb kadrowych,

§         stosowanie przy rekrutacji i selekcji pracowników,

§         stosowanie przy planowaniu i rozwoju pracowników (przede wszystkim w grę wchodzi zarządzanie karierą),

§         wyniki oceny kadr są niezbędnym warunkiem dla określenia programu kształcenia pracowników,

§         ocena kadry pełni funkcję kontroli,

Z uwagi na różnorodne cele jakie stawia się ocenie kadr wyróżnia się dwa podejścia do niej:

1)     Ocena ewaluacyjna- jest to tzw. Ocena wykonania  zadań,

Przy ocenie ewaluacyjnej bierze się pod uwagę takie elementy jak:

Ø       Ilość i jakość pracy,

Ø       Wiedza, umiejętności i zdolności wykorzystywane przez pracownika w czasie realizowanych zadań,

Ø       Stopień przydatności danego pracownika na zajmowanym stanowisku,

Ø       Stosunek pracownika do wykonywanych zadań ( stopień zaangażowania i wielkość motywacji),

Ø       Interaktywność (umiejętność komunikowania się z innymi pracownikami, umiejętność wchodzenia w relacje społeczne),

Ø       Kreatywność pracownika (zdolność do twórczego myślenia i działania ),

Ø       Samodzielność w działaniu,

Ø       Umiejętność kierowania innymi ,

W zależności od stanowiska, które zajmuje oceniana osoba bierze się jedno pod uwagę jedno z tych kryteriów.

Cechą szczególną oceny ewaluacyjnej jest to, że jej wyniki powiązane są z płacą bądź też z innymi korzyściami finansowymi, które może osiągnąć pracownik.

2)     Ocena rozwojowa – jest to tzw ocena potencjału kwalifikacyjnego pracowników,

W przypadku oceny rozwojowej ocenia się pracownika wyłącznie pod kątem jego potencjału rozwoju. Najczęściej akcentuje się tutaj powiązanie celów osobistych pracownika z celami organizacji. Interesuje nas to czy pracownik swoją karierę wiąże właśnie z danym przedsiębiorstwem. Ocena rozwojowa pełni tutaj funkcję doradczą. Ma na celu pomoc w określaniu ścieżki kariery.

Kryteria jakie bierze się pod uwagę przy ocenie pracownika:

1)      cechy osobowościowe prac:

a)     motywacja, aspiracje, dążenia zawodowe pracownika,

b)     funkcjonowanie interpersonalne:

-         stopień egocentryzmu,

-         makiawelizm – stosowanie zasady cel uświęca środki

-         stopień tolerancji pracownika,

c)     funkcjonowanie intelektualne – tutaj mierzy się poziom inteligencji i myślenie twórcze,

d)     stałość i kontrola emocjonalna prac. Stosuje się ja w przypadku , gdy pracownik ma rozpocząć pracę na nowym stanowisku, a więc w sytuacji przesunięć między stanowiskami

Stosowanie kryterium  - cechy osobowościowe sprawia, że ocena ma charakter tzw. Prospektywny  tzn. ,że wyniki tej oceny są podstawą prognozy funkcjonowania pracownika na nowym stanowisku pracy . Oceniając cechy prac. Możemy prognozować jak będzie się zachowywał na danym stanowisku pracy. Drugi problem jaki pojawia się przy stosowaniu tego rodzaju kryterium to fakt , że ocena ta może być tylko przeprowadzona przez fachowców przede wszystkim z zakresu psychologii.

2)      Elementy behawioralne czyli realne zachowania się pracownika na danym stanowisku pracy.  Zazwyczaj to kryterium stosuje się przy ocenie kadry kierowniczej. Podstawowym zachowaniem jakie ocenia się w przypadku kadry kierowniczej jest sposób realizacji funkcji kierowniczej przez pracownika kadrowego. Kolejnym jest stosowany styl kierowania . Następnie sposób podejmowania decyzji przez kierowników.

Ocena ta ma charakter retrospektywny (ocenia się to co już stało)

3)      Kryterium efektywnościowe – ocenia się wyniki działania pracowników .

Ocena ma charakter retrospektywny i polega na ustaleniu konkretnych zadań jakie pracownik ma wykonać, a następnie następuje oszacowanie wyników –wskazanie możliwości poprawek oraz dalszego usprawnienia działania pracownika

4)      Kombinacja wszystkich wcześniejszych kryteriów oceny – stosowana jest, gdy cel to kompleksowy  sprawdzian osobowości, zachowań i wyników działania pracownika.

Metody oceny pracowników:

I.       Metody oparte na ocenie absolutnej- polegają na porównywaniu pracy ocenianego pracownika z przyjętymi standardami.

a)     Ilościowe standardy pracy polegają na porównaniu informacji o ilościowych wynikach pracy pracownika z ustalonymi normami. Bierze się tutaj pod uwagę tylko wyniki jakie osiąga prac. , a nie jakość jego pracy. Stosuje się w Polsce.

b)     Punktowa skala ocen – tutaj ocenia się kilka wcześniej przyjętych kryteriów. Otrzymuje pewną ocenę punktową. Osoba oceniająca subiektywnie przypisuje pracownikowi określoną ilość punktów. Technika ta pozwala na bardzo dużą manipulację.

c)        Ocena opisowa – przyjmuje formę odpowiedzi pisemnej na zadane wcześniej pytania. Zazwyczaj jest to kwestionariusz. Osobą oceniającą jest bezpośredni przełożony. Nie jest to technika schematyczna. Jest ona bardzo pracochłonna i różnorodna  bowiem każdy ocenia inaczej.

d)        Lista wypowiedzi z przymusem wyboru. Jest to kwestionariusz zawierający pytania zamknięte. Ocena polega na wyborze tej odp. , która zdaniem osoby oceniającej w sposób najlepszy opisuje zachowanie pracownika. Jest to b. Szybka technika. Jest łatwa w zastosowaniu. Jednakże wyniki tej techniki są bardzo płytkie, nie można wyłapać indywidualnych różnić między pracownikami.

e)        Metoda zdarzeń krytycznych – technik ta łączy w sobie zarówno ocenę okresową jak i stałą pracownika. Polega na stałym zbieraniu przez bezpośredniego przełożonego  informacji o wyraźnych sukcesach i porażkach. Bilans tych wydarzeń ma pozwolić na dokonanie obiektywnej oceny pracownika, słabych i silnych stron

f)         Esej – ocenianie pracownika poprzez pisanie na jego temat eseju. Osoba oceniająca ma za zadanie napisanie szeregu zadań, które charakteryzują ocenianego prac. Jest to technika b.subiektywna. Wyników nie można zestandaryzować.

g)        Skale behawioralne – tutaj łączy się ocenę zachowań pracownika z wykonywanymi zadaniami. Skale te mają zazwyczaj postać skal rangowych. Tutaj ocenia się zachowanie pracownika w czasie wykonywania ważnych prac. Jest to technika najbardziej skomplikowana ze wszystkich możliwych. Jest b. Czasochłonna , pracochłonna, wymaga wiedzy eksperckiej z zakresu psychologii i pracy.

h)        Zarządzanie poprzez cele – polega na wspólnym ustaleniu przez pracownika i przełożonego celów jakie ma pracownik realizować, czasu ich realizacji oraz sposobu pomiaru wykonania.

II         Metody oparte na ocenie relatywnej :

a)     Technika rankingu- uszeregowanie pracowników od najsłabszego do najlepszego wg kryterium przyjętego.

b)     Metoda wymuszonego rozkładu – reprezentatywność ocenianej grupy pracow. W odniesieniu do populacji całej firmy, następuje uszeregowanie ocenianych pracowników. Końcowy etap-wykres częstotliwości występowania cechy-rozkład normalny

c)     Technika poprzez porównywanie parami-forma rankingu, parami każdy z każdym – efektem jest skala ramkowa, pozycje prac. W skali jest równoważona z oceną.

ANALIZA  I WARTOŚCIOWANIE PRACY

jest to proces badawczy, który polega na gromadzeniu wszystkich informacji, polegających na dokonaniu szczegółowego opisu danej pracy, Celem nadrzędnym procesu analizy jest także zorganizowanie pracy, aby była ona lżejsza, bogatsza w treść i bardziej efektywna. Są to zabiegi mające dostosować pracę do człowieka.

ANALIZA PRACY

rodzaj informacji

q       informacja dotycząca sposobu wykonywania pracy

q       używany sprzęt

q       warunki i środowisko pracy

q       wymagania stawiane wykonawcą

Sposób wykonywania pracy może być traktowany na dwa sposoby :

q       ukierunkowane na samą pracę, jej treść, ważne są efekty końcowe

q       zorientowany na wykonawców, opisuje się typy ludzkich zachowań w danym procesie pracy

Podstawowe inf. wykorzystywane w procesie analizy pracy:

Sprzęt – gromadzi się informacje dotyczące maszyn, narzędzi, oprzyrządowania.

Warunki i środowisko – analiza oświetlenia, temperatury, wilgotności, hałasu, wibracji.

Wymagania co do wykonawców – analiza cech psychofizycznych, typu osobowości, poziomu inteligencji, możliwości fizycznych, stanu zdrowia, wieku, płci, zainteresowań, wykształcenia, kwalifikacji.

forma uzyskania i przerobu informacji

-          jakościowe – służą do opisu pracy i warunków środowiska

-          ilościowe ( wskaźniki ) służą do opisu natury

źródła informacji

obserwacja procesu pracy : pozwala opisać, określić fazy, etapy, warunki, środowisko pracy

zalety – oszczędność czasu i pieniędzy, obiektywność analizy

wady – niemożność obserwacji procesów psychologicznych wykonawcy  niemożność

             obserwacji zadań szczególnie złożonych

wywiady – z wykonawcami, bezpośrednimi przełożonymi, ekspertami ; pozwala na werbalny

                  kontakt z bezpośrednim źródłem informacji, pozwala na zebranie danych

                  dotyczących procesu i warunków pracy

zalety – kompleksowa i precyzyjna analiza, uzupełniona o dodatnie informacje płynące z

               obserwacji. Pozwala na dokonywanie i standaryzację

wady – drogi, czasochłonny, subiektywność

ankieta  (kwestionariusz analityczny) – sam pracownik wypełnia kwestionariusz

zalety – oszczędza czas i pieniądze, pozwala na zebranie wielu informacji w krótkim czasie,

              bez stresowa dla pracownika.

wady – zakłada się gotowość pracownika do udzielenia informacji oraz ich prawdomówności, problemy z interpretacją pyta, nie obiektywność pracownika

dokumentacja techniczna i technologiczna

opisy i sprawozdania z wypadków przy pracy

osoby odpowiedzialne za zbieranie informacji

-          informacje dotyczące warunków pracy uzyskuje się bezpośrednio od wykonawców,  kierowników, działów organizacyjnych, personalnych, specjalistów ds. socjologii.

metody analityczne

tradycyjna analiza pracy – pozwala głównie na analizę jakościową, dokonanie opisu pracy; oparta na obserwacji przebiegu pracy  i przeprowadzenie wywiadów z wykonawcami na tej podstawie dokonuje się pisemnej charakterystyki obejmującej treść pracy oraz dokładny opis wszelkich zadań. Stosuje się tu :

-             samoobserwację weryfikowaną wywiadem

-             obserwację nie uczestniczącą  standaryzująca  (praca obserwująca przez obserw.  zewnętrznego, korzysta z kart obserwacji,

człowiek                instrument              zadanie).

     Obserwacja kadrowa – informacja w postaci kodów, najczęściej kodu :

O          – operacje

              - transport

              - kontrola

O           - oczekiwanie, postój

              -   magazynowanie

               - operacja i kontrola – kody złożone

chronometraż – analiza czasu pracy

obserwacje migawkową – analiza czasu pracy – wiek, stanowisko

Ten opis stosuje się najczęściej: w kartach przebiegu czynności, w kartach przebiegu procesu, w kartach przebiegu maszyn i urządzeń.

Strukturalne kwestionariusze analizy pracy + odmiany ( spis zadań, kwestionariusz analizy stanowiska, funkcjonalna analiza pracy )

Metody pozwalają na dokonanie ilościowego opisu pracy

Kwestionariusz – zawiera opis podstawowych elementów pracy

Spis zadań – zawiera zakres obowiązków związanych ze stanowiskiem; wykaz zadań realizowanych na danym stanowisku pracy, zadania oceniane są pod względem częstotliwości czasu przeznaczonego na zadanie, ważność zadania dla całego procesu pracy, stopień trudności, czasu przebiegu na opanowanie zadania. Jest to analiza ilościowa.

Kwestionariusz analizy stanowiska pracy ( PAQ ) – ukierunkowany na wykonawcę, dotyczy zachowań pracownika w procesie pracy; zawiera 6 grup podstawowych elementów w procesie pracy :

-        uzyskiwanie informacji przez pracownika

-        proces myślowy pracownika

-        wykonywanie czynności

-        stosunek do innych pracowników

-        warunki pracy

-        inne cechy pracy, swoiste dla stanowiska

Grupy  te analizowane są pod  kątem :

Czy występują oraz wg pewnej skali ważności, czasu trwania, stopnia trudności i spraw zachowania pracownika w związkach z innymi.

funkcjonalna analiza pracy ( FJA ) – zakłada się, że w ramach procesu pracy można znaleźć zachowania zorientowane na informację, ludzi i rzeczy.

LISTA KONTROLNA

Technika list kontrolnych – zakłada, że występuje wiele wspólnych zadań na podobnych stanowiskach pracy, można zatem dokonać normalizacji, grup stanowisk pracy ; narzędziem tej techniki pracy jest wykaz zadań adresowany do wykonawców i przełożonego bezpośrednio, mają oni za zadanie zaznaczyć czynności występujących na badanych stanowiskach pracy, pojawiające się rozbieżności są wyjaśniane i uzgadniane pomiędzy stronami w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska. Następnie poddaje się to analizie statystycznej, stwarza się punktację (zw. Z trudnością), sumuje się te punkty i w efekcie otrzymuje się wspólną notę stanowiska pracy (wartościuje się je).

Technika zdarzeń krytycznych – polega na gromadzeniu informacji o

zdarzeniu mającym miejsce w czasie pracy oraz na opinie zachowania pracownika, które charakteryzują postawę efektywną i nieefektywną. Zdarzenia te są kwalifikowane jako zdarzenia krytyczne.

Informacje zbierane są od bezpośrednich wykonawców, byłych wykonawców, współpracowników, bezpośrednich przełożonych i specjalistów za pomocą wywiadów i ankiet.

Następnie dokonuje się opisu istoty zdarzeń typowych i klasyfikuje.

Klasyfikacja traktowana jest jako podstawowe własności procesu pracy.

WARTOŚCIOWANIE  PRACY – celem jest określeni stopnia trudności, podstawa budowy

Kryteria wartościowania  pracy :

1.     wymagania umysłowe i psychofizyczne

umiejętności fizyczne (zręczność, siła fizyczna – mierzona wysiłkiem fizycznym ; jednostka kierownicza, pewność ruchów)

umiejętności psychiczne ( zdolność adaptacyjna, umiejętność współpracy, zdolność do podejmowania ryzyka ) mierzona wysiłkiem psychicznym, bez praktycznego zastosowania.

Umiejętności umysłowe (samodzielność rozumowania, umiejętność koncentracji, wysławiania się, sprawność), mierzona wysiłkiem umysłowym, na podstawie zasięgu pola obserwacji, analizy różnorodności zadań, ważności zjawisk, oceny, ilości, zmienności, złożoności, dokładności i wiarygodności sygnałów dopływających do pracownika, oceny szybkości i dokładności odbieranych wrażeń i szybkości  ich przetwarzania  (reakcji), pomiaru czasu trwania i częstotliwości napięć nerwów i zmysłów.

2.     Wiedza i doświadczenie zawodowe

3.      Odpowiedzialność – jej miarą jest zakres i prawdopodobieństwo strat mogących powstać w wyniku działania pracowników , bądź jego zaniechania.

1.      Za bezpieczeństwo innych osób

2.      Za przebieg pracy

3.      Za środki rzeczowe i finansowe

4.       

5.     Warunki środowiska pracy

1.   Mikroklimat ( temperatura, wilgotność, ruch powietrza )

2.   Zanieczyszczenie powietrza ( pyły i gazy toksyczne )

3.   Drgania mechaniczne ( hałas, wibracje )

Metody wartościowania pracy

SUMARYCZNE– pozwalają na dokonanie całościowej oceny stopnia trudności na podstawie doświadczenia i intuicji  osoby oceniającej

metoda sumaryczno – porównawcza  – oceniający za  podstawę wyjścia przyjmuje pracę najprostszą, nie można  tu oszacować różnicy trudności, ale tylko jej występowanie ; możliwość błędu subiektywizmu.

metoda sumaryczna  alternatywa – istota jak w poprzedniej , ale punktem odniesienia jest praca najtrudniejsza

metoda porównywania parami – każą ocenianą pracę porównuje się ze wszystkimi pozostałymi, stosuje się tu tablicę krzyżową.

Stanowiska	1	2	3	4	ogółem
1		+		+	2 (niższy poziom trudności od dwóch stanowisk)
2
3
4

+ niższy poziom

ANALITYCZNE– ich celem jest pokazanie wielkości różnic trudności pomiaru stanowiskami

metoda punktowa - dokonuje się wyceny wymagań stawianych przez stanowisko pracy ,co  pozwala na  szybką wycenę wielu stanowisk

KRYTERIA:

-         Wykształcenie i doświadczenie

-         Odpowiedzialność i wysiłek umysłowy

-         Wysiłek psycho – fizyczny

-         Ryzyko zawodowe

-         Właściwości umysłowe

-         Właściwości moralne

Metoda oparta na porównaniu czynników – rozszerza zestaw kryteriów analitycznych, z których każde otrzymuje własną max i min ocenę punktową

Metoda hybrydowa – łączy elementy sumaryczne i analityczne. Stosowane głównie przy wartościowaniu prac biurowych, administracyjnych i stanowisk kierowniczych.

SYSTEM MOTYWOWANIA PRACOWNIKÓW

Jest to zespół form i instrumentów motywacyjnego oddziaływania na pracowników w celu ukształtowania ich zachowań i postaw pożądanych przez przeds.

Trzy elementy:

-             System zadaniowy przeds. – jest to zespół instrum., który umożliwia nadanie różnym procesom pracy wymiarów – ilościowych i jakościowych, oraz pozwala na ocenę efektywności pracy pracowników

-         Pods. celem jest określenie zadań pracowników oraz rozliczenie

                       W skład systemu zadaniowego wchodzą:

1.      Katalog jednostek zadaniowych, który jest ramowym zestawieniem wszystkich prac występujących w przeds.

2.      Sposoby formułowania zadań

3.      Sposoby rozliczenia zadań :ilościowy i jakościowy odbiór pracy, grupowe badania ekspertów, wartościowanie pracy, przegląd stanowisk

-         Wycena kosztów pracy – stanowią podstawę planowania wydajności pracy oraz rozliczania wykonania zadań

                          W skład kosztów pracy wchodzą:

1.      koszty wynagrodzeń

2.      składki na ubezpieczenia społeczne

3.      koszty dojazdów pracow. do miejsca pracy

4.      koszty BHP

5.      koszty szkolenia i doskonalenia

6.      koszty działalności socjalno – bytowej

-      instrumenty motywowania -:

i       uwarunkowania środowiskowe – grupa czynników, które umożliwiają stworzenie tzw. komfortu psychicznego w miejscu pracy i która w efekcie prowadzi do wzrostu zadowolenia pracowników z wykonywanej pracy:

-         organizacja czasu pracy

-         materialne środowisko pracy

-         lokalizacja przeds.

-         sytuacja ekonomiczna przeds.

i       instrumenty przymusu administracyjnego – czynniki zakładające całkowite podporządkowanie się pracowników woli motywującego.

Przymus administracyjny nie prowadzi do integracji pracowników z przeds. i jest najmniej skutecznym instrumentem motywowania.

Czynniki przymusu:

Nakazy, Zakazy, Polecenia, Zalecenia

i        instrumenty perswazji – grupa czynników oddziałująca na psychikę pracownika . celem persfazji jest zmiana nawyków, postaw i odczuć prac.

Pozbawione są one elementów nakazowych, mają wyłącznie charakter emocjonalny lub racjonalny. Przy ich stosowaniu nie oferuje się żadnych nagród, ani nie straszy się karą.

i          Instrumenty zachęty – specyficzny system nagród, który pozwala na długotrwałe oddziaływanie motywacyjne na pracowników. Zakładają podporządkowanie się pracowników woli motywującego w celu realizacji własnych interesów.

                       

Wynagradzanie pracowników.

Cele wynagrodzenia:

-         rekompensata pracown. Kwalif. Czasu, wysiłku itp.

-         Podwyższenie konkurencyjności przeds.

-         Przyciągnięcie najlepszych pracowników

-         Pobudzenie do efektywnej pracy (motywacja)

Płaca –podstawowy element  wynagrodzenia, źródło dochodu pracownika.

Funkcje płacy w gospodarce:

a)     Dochodowa-określa nominalne dochody społ. W powiązaniu z cenami pozwala na określenie dochodów realnych.

b)     Motywacyjna-podstawowy instrument kształtowania postaw pracow. W środowisku pracy.

c)     Społeczna-płaca wywiera wpływ na postawę

PREMIOWANIE

 

DODATKI :

Podstawowym dodatkiem do płac zasadniczych są premie. Premia jest tym elementem wynagrodzenia, które pełni bardziej funkcję motywacyjną

pełni płaca zasadnicza ( podstawowa ). Jest ona bardziej związana z efektami pracy pracownika niż praca zasadnicza.

W praktyce stosuje się bardzo rozbudowany system premii pracowniczych. System ten jest uzależniony od :

·                     celu w premiowania pracownika,

·                     charakteru związku między premią a wykonaniem zadań,

·                     prowadzonych procedur decyzyjnych, dotyczących: planowania i premiowania zadań oraz sposobów uruchomienia wypłat premii

Biorąc pod uwagę te kryteria wyróżnia się system premiowania :

indywidualnego i zespołowego.

System indywidualny-premiuje efekty wykonania zadań przez konkretnego pracownika tzn. premie przyznaje się poszczególnym pracownikom za wykonanie zadaä premiowanych.

 Jest to najstarsza systemowa forma premiowania

System zespołowy--jest to coraz częściej wprowadzany system, w którym premiowanie odbywa. się na poziomie zespołów pracowniczych.. Premiuje się wykonanie zadań przez cały zespół.

 Wprowadzenie systemu zespołowego powoduje :

·           wzrost integracji pracowników w zespole roboczym,

·           pozwala na poprawę współdziałania pracownika w ramach zespołu,

·           umożliwia ukierunkowanie pracowników na szczególnie istotne efekty pracy, do których należy między innymi:

- wzrost zysku,

 - obniżenie kosztów,

- zwiększenie sprzedaży,

To ukierunkowanie możliwe jest w ramach systemu zespołowego,

gdyż tego typu aspekty można ustalić na poziomie zespołu.

Zespołowy system premii może obejmować :

·                     małe grupy pracowników jak na przykład brygada,

·                     wyższe struktury np. piony organizacyjne.

Najbardziej nowoczesną odmianą zespołowego systemu premii jest :

centrum odpowiedzialności. W tym przypadku zespół pracowników traktuje się jako pewien autonomiczny element organizacji przedsiębiorstwa, a więc zespoły ( grupy ) robocze traktowane są jako element o dość dużym poziomie niezależności, który to element stanowi pewną odpowiedzialność za efekty swej pracy, stąd nazwa centrum odpowiedzialności.

Ta odpowiedzialność pracowników może dotyczyć np. zysków, stąd też organizuje się przedsiębiorstwa pod postacią centrum zysku, a zatem im większy zysk przynosi. dany zespół, tym premie są wyższe.

Często spotykanym elementem. jest też centrum kosztu, a więc im

niższe są koszty pracy danego zespołu, tym premie są również wyższe.

Kolejny podział na premie uznaniowe i sformalizowane dokonywany

jest na podstawie kryteriów uzależnienia premii od efektów pracy.

System premiowania uznaniowy jest to system starszy. W ramach systemu uznaniowego następuje uzależnienie premii .od efektów pracy w sposób ogólny i uproszczony. Ten ogólny uproszczony charakter systemu uznaniowego wynika stąd, że oceny efektów pracy oraz określenie wielkość premii pracownika dokonywane jest przez bezpośredniego przełożonego. Ocena ta dokonywana jest na podstawie tzw. Regulaminu premii, który zawiera bardzo spójne zasady stosowane w danym przedsiębiorstwie.

Wprowadzenie systemu uznaniowego:

·           pozwala na wzmocnienie pozycji przełożonego w ramach społecznych,

·           system ten jest bardzo elastyczny, albowiem reguły przyznawania premii są wyjątkowo ogólne,

·           kolejna zaleta systemu uznaniowego to taka, że można ją stosować w sytuacjach gdy pracownicy wykonują zmienne zadania.

System ten posiada takie szereg wad, które sprawiają że nowoczesne przedsiębiorstwo powinno unikać tego typu rozwiązań.

           Wady :

system uznaniowy jest konfliktogenny, ponieważ dochodzi do konfliktu między przełożonym a pracownikami na tle sposobu oceny efektów pracy, powoduje osłabienie pozycji kierownika średniego szczebla w wyniku przejęcia uprawnień decyzyjnych przez bezpośrednich .przełożonych szczebla niższego.

Aby przeciwdziałać tego typu konfliktom wprowadza się system

sformalizowany. Tu następuje wyjątkowo ścisły związek między

wysokością premii a efektami pracy. System ten nazywa się

sformalizowany, gdyż oparty jest na formułach matematycznych i tabelach premii. a więc nie ma tutaj miejsca na jakąkolwiek dowolność oceny efektów pracownika i wysokość premii.

W ramach systemu sformalizowanego stosuje się zasadę, iż wypłata

premii następuje wyłącznie w sytuacji gdy pracownik bądź też zespół

pracowników wykona zadanie premiowe na określonym poziomie tzn. zadanie powinno być wykonane zgodnie z wcześniejszymi założeniami.

 Zalety :

·                     następuje minimalizowanie funkcji na tle ocen efektów pracownika w wysokości premii,

·                     następuje wzmocnienie roli kierowników średniego szczebla.

Wady :

·           może pojawić się niebezpieczeństwo, że przedsiębiorstwo nie będzie w stanie wypłacić należnych pracownikom premii, jeśli  któraś z formuł lub tabeli będzie źle wyliczona. W związku z tym system ten można stosować tylko wtedy gdy przedsiębiorstwo jest pewne swoich zasobów finansowych,

·           mogą pojawić się pewne zaburzenia związane ze zróżnicowaniem premii pracowników w wyniku nieuzasadnionych wyników pracy- złe ustawienie tabel i formuł matematycznych może spowodować, że pracownicy otrzymają premię za prace kţóra nie miała miejsca,

·           opracowanie tych tabel jest czasochłonne, pracochłonne i kosztowne.

W związku z tym w sytuacji gdy przedsiębiorstwo nie dysponuje rozbudowanym systemem informatycznym stosowanie systemu sformalizowanego jest bardzo trudne..

System premii sformalizowanych przybiera. tutaj dwie postacie :

·         prowizyjną

Prowizyjny system premii sformalizowanych oznacza ,że premia jest

efektem udziału pracowników w zyskach przedsiębiorstwa. Udział ten może mieć zarówno charakter pośredni jak i bezpośredni.

Jest to system motywacji pozytywnej, która oparta jest na nagrodach.

·         rozdzielcza

Jest to szczególna postać systemu sformalizowanego, ponieważ rozdział premii następuje według wcześniej ustalonych tabel ( przeliczników matematycznych ) oraz stosuje się formy mieszane w zależności od charakteru wykonywanej przez pracownika pracy stosuje się któryś z tych elementów.

Warunki skutecznego premiowania pracowników :.

( doprowadzenie do sytuacji w której premia będzie miała charakter

motywacyjny )

·         budowanie systemu premiowego w, oparciu o nagrody, a nie w oparciu kary,

·         w premiowaniu uznaniowym należy wzmocnić pozycję bezpośredniego przełożonego, wymaga to jednak odpowiednich instrumentów w postaci optymalnej wiedzy, jak sprawiedliwie oceniać pracowników ,jak budować system indywidualnych premii uznaniowych,

·         system premii sformalizowanych powinien być wprowadzony przede wszystkim na poziomie jak najmniejszych zespołów pracowniczych, stosując natomiast ten system do wyższych struktur może się okazać, że pojawią się pewne dysfunkcje, a więc system ten przestanie pełnić rolę skutecznego motywatora,

·         premie powinny być uzależnione od dość małej grupy kryteriów,

·         okres między wykonaniem pracy premiowanej a wypłatą premii

·         powinien być jak najkrótszy.

  Elementy dodatkowe :

( szereg dodatków jakie wypłaca się pracownikom za wykonanie prac

uregulowanych jest kodeksem pracy )

·                     wynagrodzenie za pracę w  godzinach nadliczbowych

Uregulowane kodeksem pracy z którego wynika, że :za 2 pierwsze

godziny nadliczbowe pracownik otrzymuje 50% stawki godzinowej

płacy zasadniczej, a za następne godziny oraz za godziny pracy w

niedziele i święta pracownik powinien otrzymywać 100 % stawki .

godzinowej płacy zasadniczej,

·                     wynagrodzenie za pracę w porze nocnej

Kodeks pracy stwierdza że dodatek za pracę nocną należy kształtować

na poziomie 20% najmniejszego wynagrodzenia, jakie obowiązuje w

gospodarce narodowej. W praktyce jednak odchodzi się od zasad

kodeksu pracy' i ustala się wysokość tego dodatku w stosunku do płacy

zasadniczej pracownika,

·                     płaca za postój niezawiniony przez pracownika,

Dodatek wynosi tutaj 100%  wysokości wynagrodzenia zasadniczego

·                     odprawa  emerytalno-rentowa

Wysokość nie powinna być mniejsza niż 100% wynagrodzenia

pracownika jakie osiągnął on w dniu uzyskania uprawnienia emerytalno-rentowych

·                     elementy uzależnione od specyfiki firmy w postaci nagrody

jubileuszowej jest to ten element wynagrodzenia który ma

uhonorować lata pracy pracownika w danym przedsiębiorstwie i

jednocześnie pełni rolę motywatora ( celem podstawowym jest

związanie pracowników z przedsiębiorstwem na dłuższy czas ).

Wysokość  nagród jubileuszowych nie jest regulowana kodeksem pracy i zazwyczaj zależy ona od ilości lat pracy w konkretnym

przedsiębiorstwie, a także od stanowiska jakie zajmował. Podstawą

kształtowania :nagród jubileuszowych jest :

-                         aktualne wynagrodzenie zasadnicze pracownika,

-                         średnie wynagrodzenie jakie osiągnął pracownik w danym okresie,

-                         najrzadziej stosuje się za podstawę kształtowania nagród najniższy poziom wynagrodzenia jaki obowiązuje w gospodarce narodowej,

·                     dodatek za pracę na drugiej zmianie i tutaj stosuje się dwa sposoby, kształtowania tego dodatku :

-                         podstawą jest praca zasadnicza przy przyjęciu równego bądź zróżnicowanego udziału procentowego dla wszystkich zatrudnionych,

-                         dodatek wypłacany jest w równej wysokości wszystkim pracownikom, którzy tylko podejmuję pracę na drugiej zmianie.

 Wynagrodzenie jest jednym z kilku elementów systemu motywacji pracownika.   Drugim ważnym elementem jest organizacja pracy.

 Organizacja pracy jest to najtańszy i jednocześnie możliwy do wszechstronnego zastosowania środek motywowania pracowników.

 Najlepsza organizacja pracy to taki system według klasyków, który :

¨       gwarantuje wysoki podział pracy,

¨       gwarantuje wysoką specjalizację pracowników,

¨       dokonuje wyraźnego podziału na funkcje : koncepcyjne, przygotowawcze wykonawcze, kontrolne.

 W ramach naukowej organizacji pracy, uznano, że :

¨       im dalej jest posunięty podział pracy tym większą można osiągnąć wydajność pracy czyli im praca bardziej podzielona tym efekty są większe,

¨       przyjęto także założenie, że istnieje tylko jedna najlepsza metoda wykonania określonych zadań, która to metoda ustalana jest wyłącznie przez przełożonych,

¨       założono także, że wykonanie określonych zadań roboczych jest

¨       łatwiejsze jeśli treść pracy jest uboższa.

 Wprowadzenie takiego systemu uznano za najlepszy sposób uzgodnienia celów indywidualnych pracownika z celami przedsiębiorstwa.

Jedynym instrumentem motywowania pracowników było wynagrodzenie.

 Zmiany jakie zaszły jeśli chodzi o wykształcenie pracowników i wymagania im stawiane przez pracodawców spowodowały zmianę podejścia do charakteru organizacji pracy.

Współcześnie uważa się, że organizacja pracy powinna zapewnić pracownikowi zaspokojenie takich potrzeb jak :

¨                   potrzeba rozwoju - przedsiębiorstwo, pracodawca powinien stwarzać warunki wykorzystania przez pracownika kwalifikacji oraz stwarzać warunki ich stałego podnoszenia,

¨                   potrzeba zmiany - musi nastąpić przełamanie monotonii i monotypii w pracy,

¨                   potrzeba odpowiedzialności pracownika-przedsiębiorstwo powinno umożliwić pracownikowi samorealizację i potwierdzenie własnych wartości jako jednostki ludzkiej,

¨                   nowoczesna organizacja powinna udostępnić pracownikom jak największy pakiet informacji jednostce organizacyjnej w której pracują

¨                   potrzeba szacunku i uznania

Biorąc pod uwagę te wszystkie rodzaje potrzeb, pojawiły się trzy nowe

sposoby organizacji pracy pracowników :

¨                   rotacja zadań,

¨                   poszerzenie pracy,

¨                   wzbogacanie pracy.

SĄ to trzy formy, które dotyczą pracy indywidualnej.

Natomiast jeśli chodzi o zmiany na poziomie zespołów roboczych to

wprowadza się grupy autonomiczne.

SĄ to nowoczesne formy organizacji pracy mimo, że początki datuje się na przełom lat 50-60.